Κάτι απολαυστικό…
Στον Θεό απευθύνθηκε ο άντρας και ζήτησε να δημιουργήσει γι’ αυτόν κάτι απολαυστικό…
Ο Θεός πήρε μερικές ακτίνες του ηλίου, την ονειρική θλίψη του φεγγαριού, το χαϊδευτικό βλέμμα της γάτας, το τρεμούλιασμα του ελαφιού, την ηπιότητα της περιστέρας, την ομορφιά του κύκνου, την τρυφερότητα του πούπουλου , την ελαφρότητα του αέρα, την δροσερότητα του νερού…
Και για ν’ αποφύγει τα γλυκανάλατα, πρόσθεσε …
την αστάθεια του ανέμου,
την φλυαρία της καρακάξας,
την δακρύρροια των σύννεφων της βροχής
και όλες τις φρικαλεότητες της βροντής και της αστραπής.
Όλα τα παραπάνω τ’ ανακάτεψε και απ’ αυτό το μίγμα βγήκε…
…μια όμορφη γυναίκα…
Ο Θεός της εμφύσησε τη ζωή και την παρέδωσε στον άντρα με τα παρακάτω λόγια:
– Η απόλαυση… έχει και τα βάσανα της…
Spinoza.gr 8/1/2002